Yaşadığımız diyarda tek problem sevmek ve sevebilmek problemi...
Tüm insanlara öncelikle sevgiyle yaklaşmak problemi...
Tahammülümüz kalmamış bizden başkasına...
Dinlemeyi bile düşünmüyoruz,beceremiyoruz, bekleyemiyoruz sonuna kadar...
Doğrular,doğrular,doğrular...
Peki ey insan sen mükemmel misin ?
Peki ey insan sen hatasız mısın ?
İnsan bir dönüp bakmaz mı kendisine ?
Sen,evet sen;yüz ifaden de bile mutluluğu kaybetmiş sen....
Neden göremiyorsun,mutsuz yüz ifaden bile seni ele veriyor...
Sen sevmiyorsun ya kimseyi...
Beğenmiyorsun ya kimseyi...
Peki seni kim beğeniyor,seni kim beğenecek Allah aşkına...
Sen kendini bile beğenmiyorsun biliyor musun?
Neyin telaşındasın,neyin sevdasını yaşıyorsun...
Varsa psikolojik sorunların,huyunu huy belleme.Karakterini ve heveslerini ve de kuruntularını dayatma başkasına, doğru ve doğruluk adına...
Titre ve kendine gel...
Şükret,hamdet,merhamet et...
Önce kendine ama...
Önce kalk ve kur kendini yeniden...
Önce kendine telkin ver...
Ölmeden önce ölebiliyor musun ?
Önce bir aynaya bak uyandığın zaman...
Zifiri düşüncelerinden bir kurtul...
Sev insanlığı...
Sahi sen hiç rahatsız etmiyor mu insanlığın karanlıkta kalması?
İnsanlığın cehenneme doğru koşuşmasından zevk mi alıyorsun da acımasızca yargılıyorsun?
Kollarını açabiliyor musun onları karanlıktan korumak için?
Sahi üzülebiliyor musun uçurumun kenarında duranların haline?
Sahi hiç Önderim dediğin peygamber(sav)’in;vefat eden bir yahudinin arkasından ağladığını biliyor musun ? 
“Yetişemedik,anlatamadık,şefkat kanadını açamadık”dediğini düşünme zahmetinde bulundun mu hiç...?
Musa (a.s) bile Firavun’a giderken;yumuşak lisanla yaklaş fermanıyla giderken;
“Rabbim kolaylaştır,zorlaştırma.Rabbim şu işimi hayırla tamamla.
Ey rabbim. Göğsümü aç, genişlet. İşimi kolaylaştır. Dilimde bulunan düğümü çöz de, anlasınlar beni”diye Rahman’a figan ederken sana ne oluyor...
Bir dur,bir titre,bir durul...
Bir kendine gel...
Bir düşün,bir tefekkür et...
Önce nefsini yargıla...Önce kendine saygın olsun...
Önce sev seni Yaradanı...
Önce sev insanlığı...
Önce sevmesini öğrenelim...
Sevmeden iman olmaz...
Sevmeden kardeşlik olmaz...
Sevmeden birlik ve beraberlik olmaz...
Sevmeden toplum da olunmaz...
‘Sizler iman etmedikçe cennete giremezsiniz, birbirinizi sevmedikçe de iman etmiş olmazsınız’ (Hz. Muhammed a.s)
Selam ve dua ile kalın...