İnkılabın, inkılap olmasının üç şartı vardır;

Birincisi;
Eski sistem tamamen değişmeli,ortadan kaldırılmalı…

İkincisi;
Yeni sistem,tamamen hakim olmalı,uygulanmalı…

Üçüncüsü;
Yeni sistemin, halk tarafından benimsenmesi…

Değişime karşı direnç göstermek,insanoğlunun doğasında vardır…

İnsanlar,alışkanlıklarından kolay kolay vazgeçmek istemezler…

İnsanlar,konfor alanının dışına çok çıkmak istemezler…

Ama,iyileşmelerin hepsi,konfor alanının dışına çıkmakla başlar…

Nitekim Mevlana’nın şu deyimi değişimin ve yeniliğin güzelliğini çok güzel ifade ediyor…

“Her gün bir yerden göçmek ne iyi.
Her gün bir yere konmak ne güzel.
Bulanmadan, donmadan akmak ne hoş.

Dünle beraber gitti, cancağızım,
Ne kadar söz varsa düne ait.
Şimdi yeni şeyler söylemek lazım.”

Vaktiyle orman köylerinden bir delikanlı, askere gitmiş. O yıllarda askerlik de uzun sürüyor hani. Geri döndüğünde köyün yakınındaki büyük çam ağaçlarının kesildiklerini görüp babasına sebebini sormuş. İşte cevap:

— Oğlum, sorduğun o eski çamlar bardak oldu. Askerde iken sana gönderdiğimiz harçlıklar nereden geldi sanıyorsun?

Geçmiş geçmiştir…

Gelecek henüz gelmemiştir…

Zaman, şimdiki zamandır…

İyilik adına şuan ne yapabiliyorsak kardır…

Doğru bilinen yanlışlar,çevremizi çepeçevre kuşatmış durumda…

Bir karar vereceğiniz zaman, hemen karşınıza çıkan şu cümleler çıkıyor;

Eskisen belli uygulanan uygulama şu şekildeydi diye yönlendirmeler yapılmaya çalışılıyor…

Tabiki benim cevabım şu oluyor;

“Dün dünde kaldı,yeni ve doğru şeylere alışacaksınız…”

Biz hiçkimseye benzemeyiz,bizler doğru yolun yolcularıyız…

Biz,bugüne kadar dışlanmış ve horlanmış Anadolu mazlumlarının sesiyiz…

Biz bugüne kadar unutulmuş,sessiz çoğunluğun sesiyiz…

Bir insanımız dahi mutlu oluncaya kadar,uykusuz kalmaya namzet,adaletin ve ahlakın hakim olması için, gece ve gündüz çalışmaya and içerek çalışıyoruz…

Hayırlı ramazanlar…

Selam ve dua ile kalın…