Şehit sayıları gizlendi… 33 değil 120 şehidimiz var… Kahramanmaraş’ta 5 şehidimiz var… En çok kızdığım nokta bu söylemler…

Neden insanların içini bu kadar acıtmaktan hoşlanan bir millet olduk. İnsanların içine kuşku düşürmekten zevk mi alır olduk yoksa? Neden insanlar devletin şehit sayılarını gizlediğini düşünüyor? Suriye’de ya da Libya’da aile bireylerinden birisi görev yapan bir ailenin yerine kendini koyabilir misin? Şehidimiz Akif Akçadağ’ın sosyal medyada ablası tarafından yazıldığı iddia edilen cümleleri okudun mu? İnsan sormadan edemiyor; neden içimiz yanarken daha da telaşlandırıyoruz birbirimizi?

Milletin aklında bir soru işareti; ŞEHİT SAYILARI GİZLENDİ Mİ?

Şehit sayısını gizlemek ya da yaralı sayısını eksik göstermek o kadar kolay olabilir mi? Askerimiz bu kadar ciddi bir sürecin içerisindeyken devletimiz bunu gizler mi? Bence istese de yapamaz… Ailemizden birisi şehit olmuş olacak ve biz ondan bir haber şekilde devletin görevlileri tarafından bir yere gömülecek öyle mi? Benim ailemin şehidine tören olmayacak yani? Böyle bir şey nasıl mümkünmüş gibi insanların aklına pompalanır?

İdlib saldırısı sonrası askerin ‘komutanım bölgemizi vurdular! 210 bölgesini vurdular’ dedikten sonra komutanın telsizden; ‘şehitlerimizi ve yaralılarımızı almadan dönmeyeceğiz’ dediğini bir tek ben duymadım heralde… Adını duydukça midemizi bulandıran, nefret kustuğumuz devletlerde sıkça rastlanan bu rezaleti Türkiye’de görmek imkansızdır, bu biline… kimse kimseden şehit saklayamaz.

BUNLARIN HEPSİ PSİKOLOJİK HARP YÜRÜTMEYE ÇALIŞAN PAÇAVRALARIN MASUMLARA YÜKLEDİĞİ ETKİLERDİR!

Biz bu yalanlara çok çabuk inanır haldeyiz ve bunu yapanlar sabah gözlerimizi açtığımız andan itibaren amaçlarına ulaşmış oldular. Bir de anlam veremediğim başka bir konu, şehit sayısı 33 iken üzülmedik te 120 olunca mı üzüleceğiz yani? Eğer ki böyle bir durum var ise yazık bizim bu halimize…

En hassas yönümüz bu değil mi bizim, askerimiz, polisimiz, vatanımız. En hassas olduğumuz dönemde bunu yapmalarını normal karşılıyoruz çünkü bizi bağışıklık sistemimizin en zayıf olduğu zamanda vurmaya çalışıyorlar, bir virüs gibi. Birilerinin içimizdeki adamlarının organize etiği bu provokasyonlara oturup ağlıyoruz… devletin en üst mecralarını yok sayıp, sosyal medyaya inanıyoruz.

Sosyal medyada kendini bilmezin yazdığı ‘kardeşimin arkadaşının yengesinin kuzeninin arkadaşı Suriye’de, 120 tane şehidimizin olduğunu o söylemiş’ yazısıdır aslında bütün bunlara neden olan.

ŞEHRİMİZDE SÖYLENEN BİR SÖZ VAR; “ÇARŞIBAŞINDA YALAN SÖYLEDİM, SARAYALTINDA BEN İNANDIM”

Yapmayın, gün birlik günüdür, el ele tutuşma günüdür, sarılma günüdür… Daha ne kadar birbirimize olan saygımızdan ve birliğimizden vazgeçebiliriz… YAPMAYIN, GALEYANA GELMEYİN… selametle…