Millete aidiyeti olmayan “Kamusal” birer diktatör ve buyurgandır darbeci generaller. Cemiyetin hayatına hiçbir değer katmadıkları halde halkın vergileriyle oluşan bütçeden en çok payı alırlar.

Darbeci generallerden herkes korkar. Çünkü onların mesleği korkutmaktır, sevdirmek değil. İnsanî bir erdemleri olmaz. Bir şehre, bir mekâna bir general geldiğinde, o mekân halktan ve başörtülülerden temizlenir.

Üç şeyi çok sever ve isterler: Güç, itaat ve otorite… Güç ve darbe tutkularının arkasında hastalıklı otoriter kişilikleri ve aldıkları lâ-dinî / pozitivist eğitim vardır.

Güç tutkusuyla travmatik davranışlar gösterir ve darbeye teşebbüs ederler. Gaddarlıkları narsist ruhlarındandır. Narsist yâni kendi saldırgan ve câni meşreplerine hayrandırlar.

DARBECİ GENERALLER ÖLÜMLÜDÜR

Darbeci generaller ölümlüdür, ölümü tadacaklardır. Nadirattan olanlar hariç, bir generalin naaşını milletin el üstünde taşındığını gördünüz mü? Laikleştirilmiş top arabasıyla gider cenazeleri.

Hiç hayırlı ölüm nasip olan darbeci bir general var mı? Huzur içinde ölen yok. Milletin âh’ı ve kanı tutarak, akıl ve ruh sağlıklarını kaybedip akıl hastanesinde rezil bir vaziyette ölürler.

Dünyaları nasıl bir dünyadır. Dostları ve arkadaşları olur mu? Neye inanırlar? İnsanı teselli eden inançları, menkıbeleri var mıdır? Her gün aynı elbiseyi giyen generaller hayatı değiştirebilirler mi?

Mahalledeki câmii ve vakıfları bilmezler. Millet kültürüne muarız olan laik ve dekolte kulüplere giderler. Etrafı dikenli tellerle çevrili, nizamiyesinde askerlerin nöbet tuttukları askerî şatolarda yaşarlar yapayalnız.

Siz bir darbeci generalin zekât ve fitre dağıttığını, adının bir câmiye, bir hayır müessesesine verildiğini, ardından dua edildiğini duydunuz mu? Bahtsız bir meslektir generallik. Güç, hâkimiyet ve dokunulmazlık zırhları içinde geçer ömürleri. Bu ülkenin bütün generalleri! Değişiniz, yâni milletinize dönün! Darbesiz ve apoletsiz bir hayata karışın. Halkınıza selâm verip bir çayhânede çay için, sonra bir câmiin kapısından girmeyi deneyin.