Varlık alemindeki her şey eskime ile karşı karşıya. Eskimeyen, yıpranmayan ve ömrünü doldurmayan hiçbir şey yok. Kullandığınız her şey ilk edindiğiniz günden itibaren hızla bir deformasyon sürecine giriyor ve nihayetinde ömrünü dolduruyor. Aslolan ise bu süre zarfında sizin o şeyden ne kadar fayda elde ettiğiniz.

Bu girizgâhtan hareketle yine siyasete dokunmak ve eskimenin siyasetteki yansımalarını analiz etmek niyetindeyim.

Türkiye, uzun seneler sonra Akparti iktidarlarıyla istikrarlı bir siyaset dönemi yakaladı. Bunu her insan olumlu değerlendirdi ve bunun getirileriyle ülkemiz hayal dahi edilemeyen bir büyüme ivmesi yakaladı. Ancak her şeyin eskimeye mahkum olduğu gerçeği Akparti cephesinde de tezahür etmeye başladı. Vakıa ki, vitrin değiştirildikçe eskime geciktirildi, ancak tamamıyla önlenemedi. Bunun nedenlerinden bazılarını şu cümlelerle izah edebiliriz sanırım;

• Uzun yıllara yayılması daha uygun olacak bir kısım icraatlar çok kısa sürede yapılarak toplumun beklenti çıtası haddinden fazla yükseltildi. Bir türlü tatmin edilemeyen bir güruh türedi.
• Sürekli yenilenen vitrinde kişiler yenilendi belki ama kişilikler yenilenemedi. Her yeni gelen bir öncekini aratır hale geldi.
• Hep aynı şeylerin gündem olduğu bir kısır döngüler dönemine girildi.
• Planlaması yapılan çoğu icraatın tekrarlardan oluştuğu algısı hakim olmaya başladı. Entelektüellerin toplumu geliştirme tezleri yerine oy getirmesi muhtemel ama toplumsal faydaya hizmet etmeyen projeler üretildi.
• Popüler kültürün seçmen davranışlarındaki etkisi göz ardı edildi. Buna mukabil, görsel algısı sürekli yeniliğe muhtaç hale gelen popüler kültür neslinin her televizyonu açışında sürekli aynı renkleri, aynı kişileri görmesiyle antipati oluştu.
• Yeni şeyler söylemek gerektiğinin farkında olan parti yetkilileri dahi, yeni şeyleri eski usul ve üslupla söylemekten kurtulamaz hale geldiler.
• Saydığımız eskime durumunu düzeltmek adına üretilen yeni politikalar ve icraatlar bir kısım kamu kaynaklarının israf edilmesine sebep olacak derecede uçuk ve sorumsuz bir görüntü oluşturdu.
• Eskiyeni tamir etme alışkanlığını çoktan unutmuş bir toplum oluştuğundan, kişileri ve düşünceleri kullanıp atan bir tipoloji ortaya çıktı.

Akparti yetkilileri çok iyi analizler yapmaya mecburlar. Zira kendilerinin de katkılarıyla gelinen bu noktada zirve yapan tüketim çılgınlığı ve beraberinde oluşan kullan-at mantığı, kendi siyasi sonlarını da hazırlayabilir. Siyasetten ve siyasetçiden beklentisi çok üst noktalara çıkmış ve mantıksal kurgu hatalarıyla bezenmiş bir seçmen profilinin çoğunlukta olduğu günümüzde, oluşabilecek hiçbir seçim sonucu sürpriz olmaz. Üstelik karşıda bu kadar –yıkıcı- muhalif saf tutmuşken.

Bu eskimeyi durdurabilecek tek faktör yıllardır dillendirilen alternatifsizlik olsa da, bunun sürekli bu şekilde devam etmeyeceği de hatırlardan çıkarılmamalı.

Vesselam.