YİNE BİR 24 KASIM 

24 Kasım 1981 tarihinde kutlanılmaya başlayan ÖğretmenlerGünü bugüne kadar düzenli geldi. Muhtemelen bundan sonraki yıllarda da 24 Kasım,Öğretmenler Günü olarak kutlanılmaya devam edecek. Hayatımızda birçok özel günvardır: Anneler Günü, Babalar Günü, Doğum Günü, vs gibi… Bizler değerverdiğimiz insanları onure etmek, onlara sevgimizi göstermek için neden bir yılbekleriz? Bunu çok ta anlamış değilim.

İnsanların hayatlarında alışkanlıklar vardır, farkındaolmadan bu şekilde yaşayıp gider. 24 Kasım Öğretmenler Gününü kutlamak ta bualışkanlıklardan biridir. Ama olmaması gereken bir gündür! Bizler öğrenci,veli, eğitimci, yönetici hangisi olursak olalım; öğretmenlere gösterdiğimizsevgiyi, saygıyı bir güne sığdırmaya kalkarsak ayıp etmiş olmaz mıyız? Bir ülkeningeleceğine yön veren ve gençliğe bu şuuru aşılayan öğretmenlerimize; edebi,sevmeyi, saygıyı, vatan-millet sevgisini öğreten, idealist insan yetiştirenülkenin eğitim mimarlarına “sizleri seviyoruz” demeyi bir güne sığdırırsak ayıpetmiş olmaz mıyız?

Bu hazırladığımız sayımızda öğretimden ziyade “eğitim” konusuüzerinde durmaya çalıştık son zamanlarda insanların en çok şikâyet ettiği konularınbaşında gelen “eğitim” gelmektedir.  25yaş üzeri insanların okul hayatına baktığımızda; “Edep nedir?” bilen, okuldaöğretmenine ve öğretmeninden aldığı eğitimle büyüklerine saygıyı gösterenşuurlu bir gençlik vardı. 40 yaş üzeri insanların eğitim hayatına baktığımızdada, velisi çocuğunu okula kayıt yaptırırken “eti senin, kemiği benim”anlayışıyla eğitim almış bir gençlik vardı. Bugün; öğretmen öğrencininhatasından dolayı biraz tepki gösterse, ertesi gün velisi şikayet için okulagiden bir öğrenci grubu var.

Üç grubu da yetiştiren ve öğretenler öğretmenlerimizdir. Kimilerinegöre sistem, kimilerine göre aile, kimilerine göre ise çözümü olmayan sebepler.Sebepler çoğaltılabilir ama sonuca götürmeyen her türlü söylem boş birbardaktan ibarettir. Sorunun çözümü; yaptığı işin farkında olan ve mazeretleretakılmayan eğitimcidedir. İdealist eğitimciler ülkenin yöneticileriniyetiştirir. İdealist eğitimci adaletle karar veren hâkimi, neyi savunduğunubilen avukatı, yaptığı işin vicdani sorumlulukların taşıyan doktoru, eğitiminne kadar kıymetli bir meslek olduğunu bilen “eğitimci”yi ve neyi, ne içinyaptığının bilincinde olan insanı yetiştirir. Böylelikle başarılıeğitimcilerimizin ödüllendirilmesi ve desteklenmesi gerekir.

Kesinlikle unutmamalıyız ki insanların toplum hayatına uyumsağlaması, kişilik kazanması, iyi bir insan olması ancak iyi bir eğitimsayesinde olur. Bilinçli yetişen nesillerde eğitimciye görev düştüğü kadarailelere ve öğrencilere de görev düşmektedir. Eğitimcilere gösterilmesi gerekensevgi ve saygıyı sene de bir gün değil de; bu onurlu mesleği yapan eğitimcilerisevdiğimizi her zaman hissettirmemiz gerekir.

Eğitime değer katan eğitimciler her zaman başımızın tacıdır.