İstiklal Marşı’nın esası Hakk’a tapan millettir. “Bu ezanlar ki şehadetleri dinin temeli” mısraı ile Atatürkçü Cumhuriyet’le uyuşmadığı gayet açık. Millî Mücadele’de Müslüman Türk milletinin şahsında bütün İslâmların kimliğini ifade eden bu mısra, millet değerlerine karşı düşmanca inkılâplar yapan lâdinî Cumhuriyet rejimiyle aynı fikri ve gayeyi paylaşmıyor.
İstiklâl Marşı, Türklerin hâdimi olduğu millet-i beyza’nın değerlerini anlatır: Ezan ve Hakk’a tapmak. Bu mefhumlar İslâmların fethettiği ve iskân olduğu yer mânasına gelen “vatan” anlayışı mânasına da gelir. Cumhuriyetin gayesi ise laik-pozitivist ideolojiyle Allah’ın varlığını devlet ve toplum hayatından çeken devlet düzenidir.
İSTİKLÂL MARŞI’NDA “HAKK” VAR, CUMHURİYETTE LÂDİNÎLİK
“Hakkıdır Hakk’a tapan milletimin istiklâl” mısraında “Hak” kavramının iki mânası var. İlki, Allah mânasındadır ki devlet ve millet O’nun (c.c) buyruklarına göre şekillenir ve değer kazanır. İkincisi, İslâmî adalet ve hukuktur. Cumhuriyet devleti ise laik ve pozitivist olduğu için “Hak” kavramına dayanmaz.
“Hakkıdır, Hakk’a tapan milletimin istiklâl!” ve “Şu ezanlar ki şehadetleri dinin temeli” mısralarında İslâm, yâni şeriatın yürürlükte olduğu vatandan bahsediliyor. Dahası var, “şehadet” ezanda geçen “Eşhedü en la ilahe illallah Eşhedü enne Muhammeden Resûlullah” mânasına geliyor. Cumhuriyetin kurucuları bu ulvî gayeye göre var olan devlet-millet düzenin “redd-i miras” ettiği gibi, ezanın okunduğu câmileri bir müddet vazifesini yapmaktan cebren alıkoymuşlardır.
İSTİKLÂL MARŞI LAİKLİĞE AYKIRI…
İstiklâl Marşı'nda “Bayrak” Müslüman milletin dinî inancıyla bütünleşen bir semboldür. Laik Cumhuriyette ise dinî bir sembol değil, seküler ve ulus devlet bayrağıdır. Cumhuriyetin kurucularının, İslâmî mânası olan ay yıldızlı bayrağı, mavi zemin üzerine bozkurt resmi olan lâ-İslâmî bir bayrakla değiştirmek teşebbüsünde bulunmaları, fakat milletten çekindikleri için vazgeçmeleri, İstiklâl Marşı’ndaki bayrağa karşı olduklarını gösteriyor. Öyle ki İstiklâl Marşı’nın laikliğe aykırı olması Cumhuriyetçi oligarkları çok düşündürüyor.
İSTİKLÂL MARŞI’NIN “ HAKK’A TAPAN MİLLETİ” İLE CUMHURİYETİN ULUSU UYUŞMUYOR
İstiklâl Marşı İslâm’dan doğan milletin sesidir, Cumhuriyet devleti lâdinî ulus topluluk yanlısıdır. Dolayısıyla aralarında mahiyet farkı olan İstiklâl Marşı ile Atatürkçü Cumhuriyetin “millet” kavramına yükledikleri mâna aynı değil.
Cumhuriyetçilerin 28 Şubat darbesinde de İstiklâl Marşı’nın fikir ve ruhundan hazzetmediklerini, D. Mehmet Doğan’ın “Câmideki Şair Mehmed Âkif” kitabının “Laik Devlete laik bayrak, laik marş!” başlıklı yazısından (s.160) öğreniyoruz. Hülâsa olarak şunları söylüyor:
Laik devlete laik bayrak, laik marş gerek. Son günlerde İstiklâl Marşı’na yapılan saldırıların sonuca ulaşması hâlinde artık o devletin bayrağının ay yıldızlı al bayrak ve marşının kesinlikle İstiklâl Marşı olmaz. Eğer hedef böyle seçilmişse, bu harekâtı yönetenler alternatif bayrak ve alternatif marş da düşünmüş olmalıdırlar.
Adı geçen kitaptaki “İstiklâl Marşı’nı bırak, Cumhuriyet Marşı’na bak!” (s.162) başlıklı yazıda da İstiklâl Marşı’ndan Atatürkçü gençlik çıkmayacağını düşünen Atatürkçü yazarların görüşlerindeki çarpıklıklara yer veriliyor. Çarpıklığın ortak ifadesi şöyle: “Atatürk ilkelerine bağlı bireyler yetiştirmek için Cumhuriyetin ruhuna uygun bir marş lâzım. Bu marşın Onuncu Yıl Marşı olabilir”
Çok isabetli bir tesbit. Hakikaten Onuncu Yıl Marşı laikçi-pozitivist Cumhuriyet anlayışına son derece münasiptir. Çünkü bu marşın İslâmî ruhla uzaktan yakından bir alâkası yok. Din düşmanlığı ve zorba inkılâplarıyla isim yapan Atatürkçü Cumhuriyetin yapıp ettiklerini öven bu marş, “On yılda on beş milyon genç yarattık her yaştan / Başta bütün dünyanın saydığı Başkumandan” mısralarıyla zaten Cumhuriyetin propagandasını yapıyor.
Velhâsıl, zihinlerde oluşan sual şu: İstiklâl Marşı mı değişsin, Cumhuriyet mi? Önümüzde iki tercih var: Birincisi, “Hakkıdır Hakk’a tapan milletim” diyen ve gayr-ı laik olan İstiklâl Marşı. İkincisi, onun bütün ruh ve fikrine muhalif olan lâdinî Cumhuriyet…