2014 Yerel seçimleriyle beraber Büyükşehir olan illerin kazanımları ve kayıpları oldu. Kayıplarına çok değinmek istemiyorum. Ama kazanımların en çoğunu, dün adı Köy olan, bugün ise mahalle olan bölgeler oldu. Coğrafi olarak geniş bir havzaya sahip olan Kahramanmaraş, ilk dönemini bazı ilçelerde başarılı bazı ilçelerde çokta memnun olunmayan bir süreç ile tamamladı.
Yapılan belediye hizmetlerinin önemlileri arasında çamurlu yollar parkeyle buluştu, sosyal yaşam alanları azda olsa yapıldı, ana yollarda iyileştirmeler, yenilemeler oldu. Kimi bölgelere oyun parkları kuruldu ki en önemlilerinden biriydi diyebilirim, kırsalda yaşayan çocuklar sadece televizyonda görüyordu oyun parklarını, onların okul harici işleri hep çalışma içindedir. Köy hayatında iş hiç bitmez.
Kırsalda bulunan camilerin, okulların çevre düzenlemeleri kısmen de olsa yapıldı. Kırsalda yaşayan insanlara sizde seçmensiniz, sizde değerlisiniz hissiyatı biraz da olsa verildi.
Bu yapılanlar kırsalın bir kısım kazanımları diyebiliriz. Ama yol, su, elektrik artık yetmez oldu. Standartların değişmesiyle beraber başlayan sorunların arasında kırsaldan merkeze göç, üretimi bitirip tüketim endeksli bir toplum oluşmasına kısmen de olsa sebep oldu. Şehirdeki her bölgenin kendine özgü değerleri ve ürünleri var iken, 5 yıl öncesiyle kıyasladığımızda şehrin kırsal bölgelerinde yapılan üretimlerde belki de yüzde elli kayıp içerisindeyiz-de farkında değiliz.
Bertiz Kültür ve Dayanışma Vakfının, Bertiz Karamanlı Köyü Yardımlaşma ve Dayanışma Derneğinin, Bertiz Spor Klübünün, girişimleriyle ve Dulkadiroğlu Belediyesinin de desteklediği 5-6 Kasım tarihleri arasında yapılan, yapılacak olan şıra festivalinin iyi okunması, destek olunması, örnek alınarak pilot bölge seçilmesi ve mutlaka sonuç raporunun hazırlanması gerekir diye düşünüyorum.
Sebep nedir diye sorarsanız? çünkü buna mecburuz. Ülke hem siyasi, hem ekonomide karmaşa içindeyken şayet dertlenmesini bilirsek, hem kayıp ettiğimiz veya kayıp etmek üzere olduğumuz değerlerimizi kazanma veya canlı tutma adına bir sürecin içine girmek durumundayız. Diğer bir açıdan bakıldığında 10 Ağustos 2018 ekonomi krizi gösterdi ki ülkenin ekonomide zora girdiği bir durumda en az etkilenen şehir, ekonomisi en güçlü şehir oldu. Kahramanmaraş ne kadar etkilendi bilemem ama kendi payına düştüğü kadar etkilenmiştir derim. Şayet bu kriz tekstili ciddi anlamda vursaydı sonuçlarını siz hayal edin derim. Şehrin ekonomisi 17-18-20. gibi sıralamaları bazı dönemlerle de açıklanıyor. Anlatmaya çalıştığım mesele bu sıralamanın tabana ve orta ölçekli esnafa yansımasıdır. istihdam gücünün sadece büyük işletmelerde değil, orta ölçekli ve küçük esnafta da olmasıdır.
Bertiz bölgesinin şıra ürünlerini satan ve bölge insanlarıyla yaptığımız görüşmelerde karşımıza çok güzel değerler çıktı. Kayıtlı, kayıtsız yıllık 5 bin ton gibi bölge ürünlerinin (ceviz hariç) hem yurt içi hem yurtdışına satışından bahsedildi. Tabi ki bu kadar ürünü doğal imal etmek mümkün gözükmüyor. Sebebi çok net; hepsinin ana kaynağı kabarcık üzümü. Sormak isterim? İzmir üzümü sadece çekirdeksiz olduğu için mi meşhur yoksa Türkiye'nin her bölgesine ulaştığı için mi? 2018 TUİK verilerine göre Manisa, İzmir ve Denizli’nin 2018 yılı ihracata giden kurutmalık üzüm üretimi 1 milyon 45 bin ton civarındadır. İhracat karşılığı ise 500 milyon dolara yakındır.
Konuyla ilgili birilerinin girişimi ile öncelikle şehrin saklı değeri olan Bertiz bölgesindeki ürünlerin gelişmesi, veriminin artması, doğru tarımın yapılması ve bölgede yapılan hayvancılığın gelişmesi adına Tarım ve Orman il müdürlüğüne büyük görev düşmektedir. Çok gündeminde olmayan bu tür konular için, şehrin siyasileri konu kendilerine nakil edildiğinde ilgilenmeye başlarlar ama umut ederim bu defa öncülüğü siyasilerimiz yaparak küçükte olsa bölge ile ilgili bir çalıştay yapıp, mevcut hali, neler yapılabileceği, belki de konuyla ilgili bakanlıktan bölgeye özel bir teşvik, destek çıkarılabileceği bir sürece girilir. Bölgenin pilot bölge seçilerek şehrin her bölgesinde saklı ve gizli bekleyen değerli ürünleri ortaya çıkarma adına örnek bir çalışma olur.
Dikkat edilmesi gereken en önemli hususlardan biri ise kırsalın yaşam standartlarını iyileştirme adına bir sürecin içine girilmeli ki köyden şehre göçün önüne geçilsin ve üretim artmaya başlasın. Bu arada bölgede kurulacak bir kooperatif bölge ürünlerinin, üretimi, işletmesi ve pazarlamasına kadar geçecek sürece çok büyük katkı sağlayacaktır.
Bertiz bölgesi Kahramanmaraş'ın içinde işlenilmeyi bekleyen bir değerdir. Doğru bakar, doğru anlar ve dertlenirsek, değerlerimizin farkında olduğumuzu yaşar ve hissettirirsek sonuca ulaşmak kolay olur. Sonuca ulaşamasak da yönümüz belli olur. Bertiz’in değerlerini ve insanlarını, doğasını, havasını, ürünleri anlatmak ve değerlerini yaşatmak, yeni nesillere aktarmak adına çıkılan yolda bir festival sürecine gelindi. Her tarafında buram, buram emek kokuyor. Bu konuda emeği geçen Bertiz Vakfı Başkanı Mehmet GÜRDAL'a, Bertiz Spor Başkanı Fatih YILDIZ'a, Bertiz karamanlı Dernek Başkanı Salih DÖKME'ye, Bertiz Vakfı İlçe Sorumlusu Servet MUTLU'ya, festivale destek olan Dulkadiroğlu Belediye Başkanı Necati OKAY'a ve Tüm emeği geçenlere müteşekkir olunması gerektiğini düşünerek Teşekkür ediyorum.
DEĞERLERİMİZİN FARKINDA OLMAMIZ ÜMİDİ İLE...