Gazi. Milli Mücadele Kahramanı. 1871’de doğdu. Baba adı Kalender, anne adı Selver. Nüfustaki kaydı Huri olsa da o “Hürü Ana” adıyla anıldı.

Maraş’ın en eski mahallelerinden Kuytul (Kurtuluş) da oturdu. Komşularının çoğunluğu Ermeni idi. Yıllar yılı komşuları ile kardeşçe yaşadı. Yüzyıllar süren kardeşlik ve de komşuluk bir anda yerini kin ve düşmanlığa bıraktığında Ermeni çetecilerin baskınları ve katliamları konuşulmaya başlandı. Ermeniler, erkek kadın, genç yaşlı hep bir ağızdan “Kahrolsun Türkler” diye haykırmaktaydı. Türkleri kıtır kıtır keseceklerini, büyük Ermenistan’ı kuracaklarını da çekinmeden dile getiriyorlardı. Halk sinmiş, sindirilmişti. İşte o yılgınlık günlerinde çıktı Hürü Ana meydana. Güçlü kuvvetli idi. Korkusuzdu. Elinde bir odun parçası, bitişik Ermeni evlerinin damlarına çıkarak bağırıyor, meydan okuyordu:

-Ellik gavurları bizim malımızı, canımızı alacaklarmış! Gelsinler de görsünler... Onların hepsi bana yetmez.. Şu odun parçasıyla ben kırarım hepisini... Haydi çıkın yüreğiniz varsa meydana…

Hürü Ana elindeki tahta parçası ile hızını alamaz oğlu Ökkeş’e haykırırdı Ermeni komşularının gözlerinin içine baka baka:

- Bir oğlum var, onu da vatana adadım. Ulan Ökkeş, ya şehit olacaksın ya gazi...

Büyük gün gelip çattığında henüz 16 yaşındaki tek evladının boynuna hamayılını taktı ve;

“-Yarabbi! Bir tek evlâdımı sana emanet ediyorum. Meleklerinle onu koru!” diye dua ederek siperlere gönderdi oğlunu.

Soyadı kanunu çıktığında “Şeker” soyadını aldı ve 5 Ağustos 1953’de vefat etti.