Onikişubat ilçesi Yusuflar Mahallesi’ndeki küçük iş yerinde yaklaşık 40 yıldır tamirat işi yapan 78 yaşındaki Hacı Boyar, kentte kendisinden başka şemsiye tamircisinin kalmadığını söyledi. Kendisine tamir için getirilen ithal şemsiyelerin kalitesizliğinden yakınan Boyar, geçmişte şemsiyelerin Türkiye’de üretildiğini ve tamir işlemlerinin de kolay olduğunu belirtti.

Yıllardır baba mesleğini yaptığını ve bu sayede iki oğlunu büyütüp okuttuğunu anlatan Boyar, mesleğin son temsilcisinin kendisi olduğunu ve şemsiye tamir işinde kalifiyeli eleman yetişmediğini kaydetti. Derme çatma iş yerinde ekmeği için çalışmaya devam edeceğini söyleyen Boyar, “Ben bu işi babamdan öğrendim. 78 yaşındayım ve yaklaşık 70 yıldır da bu mesleği yani şemsiye tamiri yapıyorum. Önce şemsiyeler Türkiye’de üretiliyordu ve sağlamdı. Şimdi şemsiyeler Çin’den geliyor ve kalitesiz oluyor. Çin ürünlerinin kalitesiz olması tamir işlemini de zorluyor.

Herhalde oralarda insanlar bir ürünü bozulunca atıyor ve yapmıyor. Ben burada tamir işlemi yapıyorum ve benden başka kimse kalmadı Kahramanmaraş’ta. 1998 yılında emekli oldum ve bu işime devam ediyorum. İki oğlum var, onları bu iş sayesinde okutup büyüttüm. Bu iş için kalfa yetiştirdim ancak yapmıyorlar. Kendilerine sorduğumda, ‘Usta kafamız almıyor yani yorucu ve ince iş’ dediler, yani öğrenmek istemediler bu işi” diye konuştu.