Tarım politikalarının yetersiz olması sebebiyle tarımda yenilikler ve verimin olmadığını vurgulayan Ziraat Mühendisi Neslihan Kanbur; “Türkiye'de tarım konusunda en büyük sorunumuz çatısını oluşturan tarım politikaları konusuyla yaşanan ve peşi sıra gelen noksanlıklar var. Düzenli bir tarım bakanlık sistemimiz maalesef yok. Bakanlık sistemimizde elbet çalışmalar yapılıyor, öneriler alınıyor, şikayetler belirtiliyor. biz şunu çok merak ediyoruz. Tarım Bakanlığının alt elemanları tarıma ne kadar hâkim insanlar, ne kadar tarımla alakalı sorunları dinliyorlar ya da mühendislikte anladığımız eğer sorun çözmekse ne kadar mühendisler, gereken görevlendirmeler yapılılıyor mu, gereken kaynakları yerinde kullanıyorlar mı bunları çok merak ediyoruz. Eğer bunlarda sorun varsa zaten en çatıdan aşağılara kadar sorunlar müteselsil bir şekilde geliyor. Bizler tabanda çiftçi ve zirai bayii pozisyonundayız, tarım il müdürlüğünde memur pozisyonundayız. Biz çiftçiden çok fazla şikâyet duyuyoruz yaşadıkları hadiselerle alakalı olarak. Maddi sıkıntılarla, piyasada ki pahalılıkla, öz kaynakların doğru kullanılmasıyla alakalı sorunlar yaşıyorlar. Kimimizin meyVe bahçesi kimimizin tarla mahsullerinden oluşan bitki grupları var. Kendi öz sermayeleri ile ancak bunları bir araya getirebiliyorlar. Bunların nasıl kullanılacağı ile alakalı eğitimleri yok maalesef. Evet, kurslar açılıyor lakin sayılı insana hitap ediliyor. Kimi zaman mühendislerin yaşadığı sosyal sorunlar meydana geldi. Biz şuan köylere özel sektör olarak şehirlerden ulaşmaya çalışıyoruz. Ama devletin halihazırda taşrada hizmet vermek zorunda olduğu işsiz diye nitelendirdiğimiz ziraat mühendisleri var. Gönüllüler ama görevlendirilemiyorlar. Doğru çözüm odaklı projeler gerçekleştirilemiyor. Şuan desteklemeler ve tarımın desteklediği çiftçi grupları var. Bazen çiftçiler iş fikriyle geliyorlar ve devletten destek alabilirmiyiz diyerek bize danışıyorlar. Yetkili kamu kuruluşları prosedürde ellerinden geleni yapıyor gibi gözüküyorlar ama detaya indiğimiz zaman bölgesel faydalanma projeri olmamasına varıyoruz. Doğru düzgün üretim olmamasına rağmen bir paketleme projesi var. Öncelikle üretim sorunlarını ortadan kaldırmamız, sorunları alttan başlayarak düzeltemiz gerekirken yukarılarda konu başlıkları buluyoruz. Şuan seracılara destek veriliyor ama sundukları kriterlerde vergi mükelleflerinin başvuruları kabul ediliyor. Birçok çiftçinin vergi mükellefiyeti yok, işletme sahibi yada özel şirket değiller. Çiftçiler, kırsal alanda yaşayan bireyler. Ama yapılan projelerde bir başlık altında sadece vergi mükellefi olanlara çağrı yapılıyor gerçek çiftçilerin ister istemez hemen hemen hiç biri faydalanamıyor” dedi.

DESTEKLEMELERDE Kİ KRİTERLER KOLAYLAŞTIRILMALI

Tarıman yapılan destekleme ve teşviklerde doğru desteklemelerinin olmadığı konularının altını çizen Kanbur; “Tarıma yapılan desteklerde doğru başlıklar toparlanamıyor, doğru maddeler yok. Çiftçi başvuru yapıyor ve devletin kurumlarında proje hazırlamakla görevlendirdiği memurlar var. Yasal hükümler gereği her birimde proje hazırlamak üzere görevlendirilmiş bireyler var ama layıkıyle görevini yapan yok. Dolayısıyla doğru görevlendirmelerin olmaması ortaya çıkıyor. Bugün devlet bünyesinde maaş alıp grevlerini yapmayan insanlar var. Görevlerini yapmamaları dolayısıyla özel sektöründe tıkanmasına yol açıyor. Bizim en büyük sıkıntılarımız bunlar. Bu durumlarında bir türlü hiyerarşik düzenin sağlanamamasıyla alakalı olduğunu düşünüyorum. Sektörde faaliyet gösteren 30 adet bayii var ve sahada sadece ben görev yapıyorum anca yetiyorum. Sektörde ki arkadaşlara neden sahaya çıkmıyorsun diye sorduğumuzda değmiyor cevabını alıyoruz. Aslında yetersiz bilgiden dolayı bunların kendini saklamasından kaynaklı bir durum” ifadelerini kullandı.

TARIM EĞİTİMİ BÜTÜN ÇİFTÇİ KİTLESİNE ULAŞMALI

Tarımın teknolojiye ayak uyduramaması ve bu eksikliklerin tamamlanması adına eğitimin daha ön planda olması gerektiğini ifade eden Kanbur; “Tarımın daha ileri evlere getirilmesi adına ilk olarak eğitimle başlayacağız. Hepimiz okuduk bir takım teknik eğitimler aldık. Şuan eğitim alan bir takım arkadaşlar hiç bir teknik eğitim almadan mezun oluyor ve özel sektörde gönüllü olarak eğitimlerini tamamlamak adına bir nev’i stajlarını yapıyorlar. Üniversitelerden yereli eğitimi alamamamızdan dolayı çiftçilerde bilgisiz mühendislerle karşı karşıya kalıyorlar. Dolayısıyla çiftçiyle mühendis arasında bir güven problemi var. Çiftçi, mühendisin verdiği bilgilere güvenmiyor. Çiftçi her zaman ben atadan gördüğümü yaparım der. Teknoloji gelişiyor bu yadsınamaz ama bunun aktarılması sorunu eğitim çalışmaları olmamasından kaynaklanıyor” ifadelerini kullandı.