Demirci Sokak’tan Şekerli Camii’ne doğru uzanır.

Caddeye ismi verilen Hacı Aslan İbrahim meczup bir kişi olup Hacı Aslanım Delisi diye bilinir. Hacı Aslanın Cezbelisi tabiri daha uygun olur. En önemli özelliklerinden birisi etrafında daire şeklinde çizildiği zaman içinden bir türlü çıkamaz ve gördüğünde yalvarır “ beni çıkart “ diye. Ceplerinde ve muhtelif yerlerinde asılı soğan ve sarımsak bulundurur. “ Beni çıkarın “ diye yalvarırken en sevdiği sarımsak topunu uzatır daireden çıkarılması karşılığı sarımsak ve soğan vermeyi teklif eder çizgiyi bir miktar sildiklerinde oradan çıkmaya sonra (kendine göre) sığacağı kadar sildikleri zaman çizginin silinen yerinden çizgi uçlarına değmemeye çalışarak dar bir yerden çıkıyormuş gibi yavaşça çıkar ve çıkmasıyla da esaretten kurtulmuşçasına oradan sevinçle ayrılırmış.

Onunla ilgili anlatılan bir olay da şöyledir; Belediye ilk kez bazı önemli caddelere sokak lambası takmış. Ertesi gün bakmışlar ki bütün sokak lambaları kırık. Yeniden değiştiriyorlar. Ertesi gün bakıyorlar ki yine bütün lambalar yerde. Hemen bekçi koyuyorlar lambaların başına. Bekçiler gece bakıyorlar ki ne görsünler. Hacı Aslan’ın (delisi) cezbelisi lambaları teker teker kırıyor. Alıp belediye başkanına götürüyorlar. Belediye başkanı “ bunu kömürlüğe hapsedin “ diyor. Bir gün kömürlükte yatırıp ertesi gün bırakıyorlar. Fakat bir sonraki gün bakıyorlar ki lambalar yine kırık. Haber belediye başkanına ulaşıyor. Başkan “ tutun getirin şunu “ diyor kızgın bir şekilde. Zabıtalar dağılıyorlar şehre ama araki bulasın. Yer yarılıyor da yerin dibine giriyor sanki. Ara ara yok ailesi de telaşlanıyor. Sonra polise haber veriliyor yok. Daha sonra şehir dışında aramaları için jandarmalar devreye giriyor. Ama ne çare hiçbir yerinde şehir çevresinde bir yerlerde bulunamıyor.

Ertesi sabah Belediye’nin hademeleri sobaları yakmak için kömürlüğe giriyorlar ki ne görsünler Hacı Aslan’ın cezbelisi kömürlükte. Bu kez kendi kendini cezalandırılarak kömürlüğe hapsetmiş kendini.