İki çocuğu ve eşini kaybeden, diğer çocukları da kimliksizlik yüzünden eğitimden mahrum kalan Bağış, yaşadığı mağduriyetin giderilmesini, eğitim göremeyen çocuklarına ve kendisine iş verilmesini istedi.

Mardin`de resmi kayıtlarda 1998`de öldüğünü 2002 yılında öğrendikten sonra yaşadığını ispatlamak için 2012 yılına kadar mücadele veren Şeyhmus Bağış’ın (49) başına gelmeyen kalmadı.

Ehliyet ve pasaportuna el konulması nedeniyle yıllarca iş bulamayan, kimliğini yıllar sonra mahkeme kararıyla alan ancak bunun ardından da asker kaçağı olarak aranmaya başlayan babası Bağış, yıllarca işsiz kalması nedeniyle derme çatma bir evde yaşam mücadelesi veriyor. İki çocuğunu ve eşini kaybeden, diğer çocukları da kimliksizlik yüzünden eğitim göremeyen Bağış’ın dramı yürek burkuyor.

Ortaköy Mahallesi’nde ikamet eden Bağış, Irak’a tır şoförlüğü yaparken 2002’de vize süresini uzatmaya gittiğinde nüfusta ölü olarak gözüktüğünü öğrendiğini belirtti. Bunun üzerine gözaltına alındığını anlatan Bağış, “Emniyet’e götürüldüğümde ölü birinin kimliğini kullandığımı söylediler. Güçlükle ikna edip kimliğimi aldım. Ancak ehliyet ve pasaportuma el koydular. İşimden gücümden oldum” dedi.

“Asker kaçağı diye gözaltına alındım”

Kimliğine verdiği hukuk mücadelesi sonucu 4 yıl önce mahkeme kanalıyla kavuştuğunu dile getiren Bağış, “Ancak daha sonra da talihsizlikler peşimi bırakmadı. Kimliğimi aldıktan bir süre sonra yol kontrolünde çevirdiler ve asker kaçağı diye beni aldılar. Askerlik şubesine gittim. Daha önce askerlik yaptığımı ispatladım. Yaşadığımı ispatlamak ve işimi geri kazanmak için mücadele ederken ağır kayıplar verdim” diye konuştu.

“Mağduriyetimin giderilmesini istiyorum”

20 yıldır hakkını aradığını, bir çocuğunun askerde olduğunu, diğer çocuğunu da önümüzdeki ay askere göndereceğini ifade eden Bağış, şunları kaydetti: “Benim istediğim 20 yıllık kaybım var. Çocuklarımın eğitimi var, hakları var, hukukları var. Niye beni zor duruma bırakıyorlar. Devletin hakkı oldu mu askere gönderiyorum, borcum varsa ödüyorum. Bizim hakkımız nereye gidiyor. Ben Mardin’de bu bürokrasiyi aşamadım. Bu zorlukları aşamadım. Ben bu saatten sonra evlatlarımı Cumhurbaşkanına teslim ediyorum. Herkese sesleniyorum, nereye kadar bu böyle gidecek, benim bir hakkım varsa ödensin. Hakkım yoksa beni tıkın içeri kurtulayım. Artık yeter. Ben burada Türk vatandaşıyım. Benim ve evlatlarımın hayatları harcandı. Bir imza benim hayatımda katliam yaptı. Benim hayatımın baharı gitti, çocuklarım kurtulsun. Gerekirse Mardin’den Külliye’ye kadar evlatlarım için yürüyeceğim. Yıkık ve dökük olan evimin onarılmasını, okuyamayan evlatlarıma ve bana iş bulunmasını istiyorum.”

İHA